Эй яраттым әсәйемдең Миңә шиғыр уҡыуын. Әкиәт тыңлай башлаһам, Кәрәкмәй миңә уйын. Көн буйына тыңлар инем, Күп шул әсәйҙең эше. Ниңә бәләкәйҙән алып Уҡымай икән кеше. Шуға тиҙерәк мәктәпкә Барғым килде шул минең. Үҙем уҡырға өйрәнһәм, Гел китап уҡыр инем.
Ер йөҙөндә төрлө- төрлө Тәрән серҙәр һарайына Ни ҡәҙәрле китап бар. Тәүге аскыс биреүсе, Бик ҡалын да, бик оло ла, Беренсе ҡат шул һарайға Кескенә лә китаптар. Беҙҙе алып кереүсе Әммә барлыҡ китаптарҙың Тик бер китап. Уға тиңдәш Иң беренсе баҫкысы, Ниндәй китап бар тағы? Күңелдәргә иң тәү башлап Беләһең, ул ниндәй китап? Белемгә юл асыусы, Ул- «Әлифба» китабы
Алфавит
Ер өҫтөндә ни яҡшы ? Урал тигән тау яҡшы. Уралдың итәгендә Башҡорт иле- шул яҡшы. Ер өҫтөндә ни яҡшы ? Ғафури ере – шул яҡшы. Минең тыуған ауылым Яугилде, Ерек яҡшы. Ил өҫтөндә ни яҡшы ? Тыуған өйөм- шул яҡшы. Мине һөйөп үҫтергән Атам- әсәм бик яҡшы. Ил өҫтөндә ни яҡшы ? Тыуған телем – шул яҡшы. Уҡый- яҙа белгәнгә Минең күңелем яҡты.
Аҡыл таба, хәтер һаҡлай.
Уҡый белһәң- уңырһың, ә белмәһәң- туңырһың. Теле юҡ- үҙе аңлата Кешегә биргән һайын, үҙеңдә арта бара
Әхмәттең бер алмаһы, Әсәттең бер алмаһы, Бер алма бар Әсмәлә, Бер алма бар Сарала, Берәү өҫтәлдә ята, Ә бөтәһе нисә алма?
Алмағаста дүрт алма, Улар бешкән- алланған. Береһен алды Әнисә, Ағаста ҡалды нисә?
Әминәнең тубы икәү, Сәлимәнең дә икәү. Йә әйт әле тиҙ генә Ике ҡыҙҙа туп нисәү?
Бер күлдәктә өс төймә, Бер күлдәктә биш төймә. Өс төймә лә биш төймә... Нисә- шуны кем белә?
Бер ҡуян баҫып тора, Икәүһе ҡарап тора, Йөрөй дүртәүһе уйнап, Нисәү була, әйт уйлап.
Бында тора бесәйҙәр, һана нисә бесәй бар: береһе уның һөт эсә, береһе тәҙрә төбөндә, береһе шкаф янында сысҡан сыҡҡанын көтә. Өсәүһе йомғаҡ булып, Йоҡлап ята төш күреп.