Презентация на тему: вайна вачамi сучасных дзяцей

СШ № 67 г. Гомеля Аўтар: Цапава Юля Кiраунiк: Сопат Светлана Мiкалаеуна

Мэты:Я ўзяла гэтую тэму, таму што мне цікава было даведацца больш аб паходжанні і назваў маіх вуліц. Даведацца больш пра герояў вайны і іх подзвігі.. Даведацца вуліцы, у гонар каго яны былі названыя. Гісторыю нашага Гомеля

Задачы: данесці людзям, што яны ўсё яшчэ павінны памятаць аб страшнай трагедыі, і ні на хвіліну не павінны забываць аб гэтым. Паважаць сваіх дзядуль, бабуль. Што такое вайна? Чаму яна так ўплывае на чалавека? Каб разабрацца ў гэтым пытанні, я вырашыла зазірнуць у гісторыю чалавецтва.

Такім чынам, я апытала школьнікаў, людзей якія 10-20 гадоў таму скончылі школу, і пажылых людзей. У ходзе апытання былі зададзены наступныя пытанні: Назавіце дату Вялікай Айчыннай вайны-гэта першы, а другі-Якіх герояў Вялікай Айчыннай Вайны вы ведаеце.

Высветлілася, што школьнікі ведаюць добра дату пачатку вайны, але герояў да сжалению амаль не ведаюць. Людзі скончылі 10-20 гадоў таму школу, ведаюць наадварот герояў, а вось дату пачатку вайны блытаюць. І нарэшце-то пажылыя людзі. Гэтыя людзі ведаюць вельмі шмат герояў, і дату пачатку вайны таксама.

У змесце я раскажу вам аб Героях вайны, як пажылых людзях так і зусім маленькіх дзяцей. Размова пойдзе пра вуліцах майго горада, а гэтак жа пра ваенныя манументах Гомеля

У аднаго нашага беларускага аўтара ёсць выдатны твор- “Міколка-паравоз”. Думаю, што гэты твор можа павучыць многіх нас мужнасці і адвагі ў важны гадзіну. Гэта твор пра лёс беларускага хлопчыка Міколкі па мянушцы Паравоз, сына паравознага машыніста. Міколка-Паравоз жыве разам з бацькамі і дзедам у вагоне-вагоне. У гэтыя часы ўсё было не так то і проста і бацька Міколы трапляе ў турму, за тое, што дапамагаў падпольшчыкам. Вядома, хлопчыку крыўдна за бацьку, і ён вырашае паскардзіцца Цару на начальніка станцыі. Аднак хлопчыка збіваюць жандары прама пад партрэтам цара…

Для нас моладзі, ёсць маса павучальнай літаратуры, якімі важнымі раней былі дзеці. Як не баяліся ўступіць у бой за радзіму. Я знайшла кнігу пад назвай "раядом з бацькамі". яна выпушчаная ў 1991 годзе. У гэтай кнізе, сбраны кротенькие гісторыі пра розныя подзвігі. Хай яны і невялікія, але быць не было б гэтых подзвігаў магчыма, што было б усё інакш ..

Але гэта не шкодзіла іх сяброуству. Жора вельмі дапамагаў сваёй камандзе, ён заўсёды ішоў на разведку (бо быў самы малы) і пазнаваў расклад штабу і дамоў. Але ў гэты раз гурту не пашанцавала. У каманды быў план, яны павінны былі перайсці лінію фронту і ў тыле ворагу захапіць «языка".

Барыкін Емяльян Ігнацьевіч. У гонар яго названа вуліца нашага горада. Емяльян Ігнатавіч Барыкин- Герой Савецкага Саюза, сакратар Гомельскага падпольнага гаркама партыі, начальнік штаба Гомельскага партызанскага злучэння, палкоўнік.

У нас у Гомелі ўстаноўлена мемарыяльная дошка вызначыліся загінулым салдатам. Я лічу, што гэта правільна, бо людзі павінны ведаць сваіх герояў!

Барыкiн Емельян Iгнацьевич

Кожар Iлля Паулавiч

Вуліца Галавацкага, Не мала вядомая вулiца.У выцці час Галавацкага Рыгор Мацвеевіч быў удзельнікам вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў .. Удзельнічаў у вызваленні Гомельскай вобласці.

Да вайны гэта былі самыя звычайныя дзяўчынкі і хлопчыкі. вучыліся, дапамагалі старэйшым, гулялі, разбівалі насы і каленкі. іх імёны ведалі толькі родныя, аднакласнікі і сябры. прыйшла гадзіна-яны паказалі, якім велізарным можа стаць маленькае дзіцячае сэрца, калі разгараецца ў ім святая любоў да радзімы і нянавісць да яе ворагам. хлапчукі і дзяўчынкі. на іх далікатныя плечы легла цяжар невагод, бедстваў, гара ваенных гадоў. І не сагнуліся яны пад гэтай цяжарам, сталі мацней духам, мужней, мацнейшая.

Дзякуй за ўвагу!