Лета – час шчаслівых. Лета – час шчаслівых. Восень - час паэтаў.
Вечар на захадзе у попеле тушыць Вечар на захадзе у попеле тушыць Кучу чырвоных кавалкаў вугля; Ціха ўсё: вецер лістка не зварушыць, Не скалыхнуцца ні траўкай паля; Цёмныя цені даўжэй у лагчыне, Птушкі прыстаўшай марудней палёт; Сумна плыве маладзік бледна-сіні Ў небе вячэрнім, зялёным, як лёд; Іскрацца зорак сняжынкі маркотна, Збожжа пакрылася шызай расой... Кіньма жа думкі аб долі гаротнай, Хоць бы на момант спачынем душой!
1. Тэма 1. Тэма 2. Асноўная думка 3. Мастацкія сродкі вобразнасці: Эпітэты (_____________________) Метафары (____________________) Параўнанні (____________________)
1.Тэма (Восень) 1.Тэма (Восень) 2. Асноўная думка (Кіньма жа думкі аб долі гаротнай, хоць бы на момант спачынем душой) 3. Мастацкія сродкі вобразнасці: Эпітэты (чырвоных кавалкаў вугля; цёмныя цені; птушкі прыстаўшай; маладзік бледна-сіні; у небе вячэрнім, зялёным…; шызай расой; долі гаротнай) Метафары (вечар у попеле тушыць; плыве маладзік) Параўнанні (ў попеле, кучу чырвоных кавалкаў вугля; небе зялёным, як лёд; зорак сняжынкі)
Гарэць яркім полымем з успышкамі агня; Гарэць яркім полымем з успышкамі агня; Выпраменьваць яркае святло, палымнець; Хутка, з вялікай сілай узлятаць угору (пра дым, іскры); 11. Развявацца, лунаць, рэяць, трапятаць; 12. Добра расці, хутка развівацца, буяць; перан. Праяўляцца, праходзіць бурна.
1. Тэма 1. Тэма 2. Асноўная думка
У блакіце чыстым – у небе У блакіце чыстым – у небе Ключы галасістыя - _______________ ________________- летам бабіным ________________ - верасень
У блакіце чыстым – у небе У блакіце чыстым – у небе Ключы галасістыя - жураўлі Крылом аслаблым - летам бабіным Восені ветразь - верасень
а) параўнанне характару чалавека са з’явай прыроды; а) параўнанне характару чалавека са з’явай прыроды; б) зварот да людзей, які ўтрымлівае адмаўленне, а не сцвярджэнне; в) самахарактарыстыка (самапрэзентацыя) лірычнага героя.
Лета, зматвай свае вудачкі! Лета, зматвай свае вудачкі! Дрэвы выплаўляюць руду. Вецер свістаў спачатку ў дудачку, потым у дудку, а ўжо затым у дуду. Адзвінелі промняў сонечныя прыіскі, адзвінеў дажджоў серабрысты апад, адзвінелі лісты і ляжаць залацістым прыскам*, - што прайшло, не вернеш назад.
1. Выразнае чытанне верша В. Зуёнка “Над зямлёю шугае верасень…” 1. Выразнае чытанне верша В. Зуёнка “Над зямлёю шугае верасень…” 2. Падрыхтаваць вуснае паведамленне на тэму “Восень у маім горадзе”