Презентация на тему: Шматграннасць асобы Кандрата Крапiвы

Ёсць людзі, якія маюць быццам не адно жыццё, не адну біяграфію, - жыццё іх упрыгожвае многія тысячы жыццяў, біяграфій! Дзелячыся з мноствам людзей багаццем сваёй душы, чалавек тады не бяднее, а наадварот – узбагачаецца сілай народа, яго ўдзячнасцю і любоўю. Такім чалавекам – сапраўдным сынам народа – мы называем і Кандрата Крапіву. Янка Брыль Ёсць людзі, якія маюць быццам не адно жыццё, не адну біяграфію, - жыццё іх упрыгожвае многія тысячы жыццяў, біяграфій! Дзелячыся з мноствам людзей багаццем сваёй душы, чалавек тады не бяднее, а наадварот – узбагачаецца сілай народа, яго ўдзячнасцю і любоўю. Такім чалавекам – сапраўдным сынам народа – мы называем і Кандрата Крапіву. Янка Брыль

Накірункі дзейнасці: Накірункі дзейнасці: Кандрат Крапіва – празаік Кандрат Крапіва – публіцыст і сатырык Кандрат Крапіва – байкапісец Кандрат Крапіва – драматург Кандрат Крапіва – навуковец Кандрат Крапіва – грамадскі дзеяч

Кандрат Крапіва ваяваў: Кандрат Крапіва ваяваў: на Румынскім фронце; у 1939 годзе ўдзельнічаў у Польскім паходзе РСЧА, прымаў удзел ва ўз’яднанні Заходняй Беларусі з БССР; у 1939-1940 гадах быў удзельнікам савецка-фінскай вайны; у гады Вялікай Айчыннай вайны працаваў у франтавой газеце «За Савецкую Беларусь»; у 1943-1945 гг. быў адказным рэдактарам сатырычнага ілюстраванага выдання – газеты-плаката “Раздавім фашысцкую гадзіну”.

“Канец дружбы” (апублікавана і пастаўлена ў 1932); “Канец дружбы” (апублікавана і пастаўлена ў 1932); “Партызаны” (апублікавана і пастаўлена ў 1937); “Хто смяецца апошнім” (апублікавана і пастаўлена ў 1939 г., па сцэнарыі аўтара пастаўлены ў 1954 г. аднайменны кінафільм); “Проба агнём” (апублікавана і пастаўлена ў 1943);

“Валодзеў гальштук” (1943); “Валодзеў гальштук” (1943); “Мілы чалавек” (1945, 1956, пастаўлена ў 1946); “З народам” ( апублікавана і пастаўлена ў 1948); “Пяюць жаваранкі” (апублікавана і пастаўлена ў 1950, па сцэнарыі аўтара пастаўлены ў 1953 г. аднайменны кінафільм);

“Зацікаўленая асоба” (апублікавана і пастаўлена ў 1953); “Зацікаўленая асоба” (апублікавана і пастаўлена ў 1953); “Людзі і д’яблы” (апублікавана і пастаўлена ў 1958); “Брама неўміручасці” (1972, пастаўлена ў 1974); “На вастрыі” (1982, пастаўлена ў 1983).

Пятро Глебка і Кандрат Крапіва падчас працы над руска-беларускім слоўнікам. 1950-1951 гады

Распрацаваны калектывам навуковых супрацоўнікаў Інстытута мовазнаўства імя Якуба Коласа Акадэміі навук БССР пад кіраўніцтвам акадэмікаў Распрацаваны калектывам навуковых супрацоўнікаў Інстытута мовазнаўства імя Якуба Коласа Акадэміі навук БССР пад кіраўніцтвам акадэмікаў К. Атраховіча (Кандрата Крапівы) і П. Глебкі.

Герой Сацыялістычнай Працы (1975); Герой Сацыялістычнай Працы (1975); 4 ордэна Леніна (1940, 1949, 1966, 1975); Ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі (1971); Ордэн Чырвонага Сцяга (1943); Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга (1955); Ордэн Айчыннай вайны II ступені; Ордэн Чырвонай Зоркі (1943); Ордэн Дружбы Народаў (1984).

Сталінская прэмія другой ступені (1941) — за п'есу «Хто смяецца апошнім» (1939); Сталінская прэмія другой ступені (1941) — за п'есу «Хто смяецца апошнім» (1939); Сталінская прэмія трэцяй ступені (1951) — за п'есу «Пяюць жаваранкі» (1950); Дзяржаўная прэмія СССР (1971) — за комплекс прац у галіне беларускай лінгвагеаграфіі; Дзяржаўная прэмія Беларускай ССР імя Янкі Купалы (1974); У гонар Кандрата Крапівы названы Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору (ІІЭФ) Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, Уздзенская сярэдняя школа №2 Мінскай вобласці; У 1996 годзе ў гонар Кандрата Крапівы ў Беларусі выпушчана марка.